“Οι φτωχοί, πλην τίμιοι, άνδρες δεν έχουν ελπίδες! Οι γυναίκες αποφασίζουν και διαλέγουν το ακριβό αυτοκίνητο” υποστηρίζει ο ερευνητής Kevin McGraw

Οι συμβατικά σκληροπυρηνικές φεμινίστριες θα ήθελαν να τον στήσουν στο εκτελεστικό απόσπασμα, γιατί όσα λέει ο Kevin McGraw καταρρίπτουν πολλούς μύθους για τη σύγχρονη γυναίκα. Τα θηλυκά δεν χρειάζονται άντρες ρομαντικούς και τρυφερούς. Δεν ζητούν αγάπη, λέει ο νεαρός ερευνητής στην Εξελικτική Βιολογία στο Cornell University της Νέας Υόρκης, ο οποίος μελέτησε τις αγγελίες μοναχικών γυναικών στις εφημερίδες 23 αμερικανικών πόλεων και έβγαλε το συμπέρασμα ότι τα σύγχρονα κορίτσια των μεγαλουπόλεων ενδιαφέρονται περισσότερο για το πορτοφόλι, παρά για την καρδιά και το χαρακτήρα του υποψήφιου έτερου ημίσεως.

Περιγράφοντας την πορεία του: «Ξεκίνησα στο Πανεπιστήμιο με ένα project για τις συμπεριφορές ζευγαρώματος των ζώων, από έντομα μέχρι θηλαστικά, και συμπεριέλαβα και τους ανθρώπους!». Τόσο απλά. «Στο τελευταίο στάδιο έπρεπε να διαβάσουμε προσωπικές αγγελίες εφημερίδων από 3 μεγάλες αμερικανικές πόλεις και να γράψουμε μια μελέτη για τα ευρήματά μας. Εγώ πήρα τη μελέτη μου και την επέκτεινα σε 23 πόλεις…».

Τα συμπεράσματά του είναι τουλάχιστον αμφιλεγόμενα έως εξοργιστικά για τις γυναίκες που δηλώνουν ανεξάρτητες: «Οι γυναίκες που ζουν σε πυκνοκατοικημένες και ακριβές πόλεις στις αγγελίες τους δίνουν περισσότερη έμφαση στους πόρους που μπορεί να τους προσφέρει ένας άντρας. Στις μικρές πόλεις, όμως, συμβαίνει το αντίθετο. Σύμφωνα με την έρευνα, οι γυναίκες δίνουν μικρότερη σημασία στις υλικές παροχές και μεγαλύτερη στις συναισθηματικές αξίες που μπορεί να τους προσφέρει: αγάπη, κατανόηση…».

Γιατί επέλεξε τις αγγελίες των εφημερίδων ως πεδίο της έρευνάς του; «Δεν είμαι ο πρώτος που το κάνει για να μελετήσει την εξελικτική ψυχολογία στις προτιμήσεις ζευγαρώματος. Είναι μια πρακτική που χρησιμοποιείται επιστημονικά εδώ και 25 χρόνια, κυρίως για να γίνουν κατανοητές οι διαφορές αντρών – γυναικών. Για παράδειγμα, οι άντρες θέλουν νέες γυναίκες, ενώ οι γυναίκες μεγάλους άντρες. Ή οι γυναίκες θέλουν πλούσιους άντρες, ενώ οι άντρες θέλουν όμορφες γυναίκες».

Ακούγεται λογικό. Ωστόσο η ειλικρίνεια τέτοιων αγγελιών είναι επισφαλής υπόθεση. Πώς επιβεβαιώνει την αλήθεια της έρευνάς του; «Κατ’ αρχάς, όλες αυτές οι μέθοδοι συνοδεύονται και από συνεντεύξεις κι έχουν καταλήξει στα συμπεράσματα που έτσι κι αλλιώς είχε προβλέψει η εξελικτική θεωρία». Δηλαδή; «Είναι θέμα επιβίωσης και αναπαραγωγής. Οι γυναίκες των πυκνοκατοικημένων περιοχών δυσκολεύονται περισσότερο να τα βγάλουν πέρα μόνες τους, οπότε πρέπει να βρουν πόρους (χρήματα, εξυπνάδα) στον σύντροφό τους για να τις βοηθήσει να επιβιώσουν. Βέβαια, και οι γυναίκες των μεγαλουπόλεων δηλώνουν επιθυμία για συναισθηματικά σταθερούς και τρυφερούς άντρες, αλλά αυτό δεν αποτελεί προτεραιότητά τους».

Μάλιστα… Και οι άντρες το ξέρουν; «Δεν είναι μυστικό. Αφού όλα τα γυναικεία βλέμματα καρφώνονται πάνω σ’ έναν άντρα καλοντυμένο ή με ακριβό αυτοκίνητο. Οι άντρες ξέρουν βέβαια, και πολλοί το κάνουν επίτηδες: ακριβές κολόνιες, ακριβά ρούχα, ακριβό πρώτο ραντεβού. Ζούμε έναν εκτεταμένο ανταγωνισμό για το ζευγάρωμα. Στα μέρη που πάμε, στις συζητήσεις που κάνουμε, ακόμα και στα αθλήματα που κάνουμε ή παρακολουθούμε».

Το ίδιο κάνουν, όμως, και τα πουλιά, σύμφωνα με τη Βιολογία. «Οι γυναίκες και τα πουλιά χρειάζονται υλικά αγαθά για να τα περάσουν στα γονίδιά τους και μετά στα παιδιά τους. Τα πουλιά ψάχνουν μια φωλιά που να είναι ασφαλή από κινδύνους και μια περιοχή γεμάτη σκουλήκια για να ταΐσουν τα μωρά τους, όπως οι γυναίκες ψάχνουν συντρόφους που να μπορούν να τους παράσχουν αρκετά».

Πάει λοιπόν το ευγενικό αρσενικό που υποτίθεται ότι ψάχνουν όλες οι γυναίκες; «Οι ευαίσθητοι άντρες φαίνεται να κερδίζουν το παιχνίδι σε μικρότερες πόλεις, όπου ο ανταγωνισμός για τους πόρους δεν βαραίνει τις γυναίκες. Στις αγροτικές περιοχές ο καθένας βρίσκει το ταίρι του και μοιράζονται κοινά ενδιαφέροντα για να περνούν τον χρόνο τους», λέει.

Και μια συμβουλή για τον τρυφερό άνδρα της μεγαλούπολης; «Ο ανταγωνισμός είναι μεγάλος επειδή υπάρχουν πολλοί πλούσιοι άνδρες και πολλές γυναίκες που τους επιθυμούν. Άρα, επιβάλλεται να βρουν μια καλή δουλειά, ώστε να βγάλουν πολλά χρήματα για να έχουν πολλά να προσφέρουν στις διψασμένες γυναίκες!».

Κυνικός ή προβοκάτορας, ο McGraw τεκμηριώνει τις απόψεις του και θετικό θεωρώ ότι δεν σπεύδει σε εύκολα συμπεράσματα και ηθικολογίες. Η ζωή μπορεί να γίνει πολύ ακριβή υπόθεση, ειδικά στα μεγάλα αστικά κέντρα, δεν το αμφισβητεί κανείς. Και τελικά δεν αποτελεί είδηση ότι οι γυναίκες βρίσκουν ελκυστικούς τους εύπορους άντρες, αλλά η έρευνα που απενοχοποιεί τέτοιους πόλους έλξης. “Δεν είναι παράξενο, μην νιώθετε προβληματικές” μοιάζει να λέει ο ερευνητής στις απανταχού πτωχές πλην ευειδείς κορασίδες.

Όχι πως το θέμα είναι ιδιαίτερα ταμπού. Ακόμα και στην Ελλάδα, την τόσο παραδοσιακή, συντηρητική, απόλυτη κοινωνία, οι σχέσεις που βασίζονται στο δίπολο “πλούσιος άντρας, όμορφη γυναίκα” δεν παραξενεύουν κανένα (το αγνό ελληνικό κουτσομπολιό δεν το αναφέρω, γιατί συναντάται σε όλα τα είδη σχέσεων, όπως και στην έλλειψη σχέσης) και θεωρούνται και λίγο… αναμενόμενες. Άλλωστε γι’ αυτό το λόγο το Lunona.com είναι τόσο πετυχημένο: στοχεύει ακριβώς εκεί, τα μέλη του βρίσκουν ακριβώς τι ψάχνουν χωρίς μεσοβέζικες συζητήσεις και φυσικά… συγκεντρώνει πραγματικά πλούσιους άντρες και πολύ ωραίες γυναίκες. (Αν δεν ανήκετε σ’ αυτές τις κατηγορίες, καλύτερα να στραφείτε σε άλλα δίκτυα.)

 Αναρωτιέμαι πάντως αν ο McGraw ερευνούσε στην επαρχιακή Ελλάδα. Ξέρετε, εκεί όπου μια “μεγάλη πόλη” έχει δεν έχει 20.000 κατοίκους. Υποψιάζομαι ότι θα κατέληγε στα ίδια συμπεράσματα…